Σε αντίθεση με άλλα Πνευματικά Αθλήματα, όπως το Σκάκι και το Go, το Μπριτζ είναι ένα συγκριτικά νέο παιχνίδι και, ως τέτοιο, συνεχώς εξελίσσεται. Οι πρώτοι νόμοι του Αγωνιστικού Μπριτζ δημοσιεύθηκαν το 1928 και υπήρξαν διαδοχικές αναθεωρήσεις το 1933, το 1935, το 1943, το 1949, το 1963, το 1975, το 1987, το 1997 και το 2007. Κατά τη δεκαετία του 1930, οι νόμοι εκδόθηκαν από το Portland Club του Λονδίνου και το Whist Club της Νέας Υόρκης. Από τη δεκαετία του 1940 και μετά, η Επιτροπή Κανονισμών της Αμερικάνικης Ομοσπονδίας Αγωνιστικού Μπριτζ αντικα-τέστησε το Whist Club, ενώ η Βρετανική Ομοσπονδία Μπριτζ και η Πανευρωπαϊκή Ομοσπονδία Μπριτζ συμπλήρωσαν το έργο του Portland Club.

Τώρα, την ευθύνη για τακτικές αναθεωρήσεις έχει αναλάβει η Παγκόσμια Ομοσπονδία Μπριτζ, της οποίας η Επιτροπή Κανονισμών είναι επιφορτισμένη με την αναθεώρηση των νόμων, τουλάχιστον μία φορά κάθε δεκαετία. Είναι δίκαιο να πούμε ότι, αυτή η τελευταία αναθεώρηση, είναι η πιο εκτεταμένη μέχρι σήμερα. Πολλές προτάσεις υποβλήθηκαν από άτομα, Διαιτητές Αγώνων, Εθνικές Ομοσπονδίες και Ζώνες και όλες εξετάστηκαν εκτενώς, από την Επιτροπή. Μετά από συνάντηση σε πολλά Πρωταθλήματα και μετά την ανταλλαγή χιλιάδων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρο-μείου, επιτεύχθηκε, τελικά, σύνεση. Οι ευχαριστίες ολόκληρου του κόσμου του Μπριτζ οφείλονται σίγουρα στα εργατικά στελέχη, των οποίων τα ονόματα εμφανίζονται παρακάτω. Συγκεκριμένα, ο Ton Kooijman ζήτησε, με γνώμονα την τεράστια εμπειρία του, να ενεργήσει ως Πρόεδρος και να καθοδηγήσει το έργο σε μια επιτυχή κατάληξη. Αλλά κανένας έπαινος δεν είναι υπερβολικά υψηλός, για τον Γραμματέα, τον Laurie Kelso, ο οποίος έκανε όλη τη συγγραφική και γραπτή εργασία, το μεγαλύτερο μέρος της σύνταξης και αφιέρωσε αμέτρητες ώρες από τον χρόνο του. Χωρίς αυτόν, η δουλειά δεν θα είχε τελειώσει ποτέ.

Οι τάσεις που άρχισαν στην Αναθεώρηση του 2007 συνεχίστηκαν - η αυξημένη διακριτική ευχέρεια, που δόθηκε στους Διαιτητές Αγώνων, οι προσπάθειες να επανορθωθεί μια κατάσταση, αντί να υπάρξει τιμωρία και να διατηρηθεί η θέση των Ρυθμιστικών Αρχών. Δεν αναμένεται ότι ο παρών Κώδικας θα διαρκέσει επ’ αόριστο (μάλιστα μέχρι τη δημοσίευση υπήρχαν ακόμη συζητήσεις για ορισμένους νόμους), αλλά το πλαίσιο είναι εκεί και είναι δοκιμασμένο, για τις μελλοντικές εκδόσεις.

Η Επιτροπή αναγνωρίζει με ευγνωμοσύνη τη σημαντική βοήθεια που έχει λάβει από πολλά άτομα. Όλα εκτιμήθηκαν πολύ.

John R. Wignall, MNZM

Τα μέλη της Επιτροπής Κανονισμών της WBF ήταν:

---

In contrast to other Mindsports like Chess and Go, Bridge is a comparatively new game and as such is continually evolving. The first Laws of Duplicate Bridge were published in 1928 and there have been successive revisions in 1933, 1935, 1943, 1949, 1963, 1975, 1987, 1997, and 2007. Through the 1930’s the Laws were promulgated by the Portland Club of London and the Whist Club of New York. From the 1940’s onwards the American Contract Bridge League Laws Commission replaced the Whist Club, while the British Bridge League and the European Bridge League supplemented the Portland Club’s work.

Now responsibility for regular revisions has been adopted by the World Bridge Federation whose Laws Committee is charged with the task of reviewing the Laws at least once every decade. It is fair to state that this latest review is the most extensive to date. Many, many submissions were received from individuals, Tournament Directors, NBO’s and Zones and all were considered at length by the Committee. After meeting at a number of Championships and after exchanging some thousands of emails consensus was eventually achieved. The thanks of the whole Bridge world are surely owed to the hard-working Committee members whose names appear below. In particular Ton Kooijman called on his vast experience to act as Chairman and guide the task to a successful conclusion. But no praise is too high for the Secretary, Laurie Kelso, who did all the collating and clerical work, most of the drafting, and devoted countless hours of his time. Without him the job would never have been finished.

The trends begun in the 2007 Revision have been continued - the increased discretion given to Tournament Directors, the attempts to rectify a situation rather than to penalise, and maintaining the position of Regulating Authorities. It is not expected that the Code herein will last indefinitely (indeed right up to the time of publication there were still ongoing discussions on certain laws) but the framework is there, tried and tested, for future editions.

The Committee acknowledges with gratitude the substantial help it has received from many individuals. It was all greatly appreciated.

John R. Wignall, MNZM

The members of the WBF Laws Committee were: