Το Αγωνιστικό Μπριτζ εξελίσσεται και αλλάζει διαρκώς, για αυτό και η Παγκόσμια Ομοσπονδία Μπριτζ έχει επιβάλει στην Επιτροπή Νομοθεσιών της την υποχρέωση “τουλάχιστον μία φορά κάθε δεκαετία να διεξάγει μια ολοκληρωμένη μελέτη και ενημέρωση ολόκληρης της νομοθετικής δομής”.

Αυτή η τελευταία αναθεώρηση, που ξεκίνησε περίπου πριν από πέντε χρόνια, είναι η πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα. Ζητήθηκαν προτάσεις και σχόλια από ενδιαφερόμενα άτομα και Eθνικούς Oργανισμούς Μπριτζ και Ζώνες.

Έπειτα από αντιπαραβολές των προτάσεων, η Επιτροπή τις εξέτασε σε βάθος, σε σχέση με την ισχύουσα νομοθεσία, η οποία είτε τροποποιήθηκε είτε αφέθηκε ως είχε. Οι συζητήσεις έλαβαν χώρα σε πολλά πρωταθλήματα της WBF και ανταλλάχθηκαν χιλιάδες μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, επί μια πενταετία.

Ο στόχος των Νόμων παραμένει αμετάβλητος. Έχουν σχεδιαστεί για να ορίζουν τη σωστή διαδικασία και να δίνουν σαφείς οδηγίες, όταν κάτι πάει στραβά. Έχουν σχεδιαστεί, όχι για να τιμωρούνται οι παρατυπίες, αλλά για να επανορθώνονται οι ανωμαλίες, στις περιπτώσεις όπου οι αναίτιοι ενδέχεται να έχουν ζημιωθεί. Οι παίκτες πρέπει να είναι έτοιμοι να δεχτούν οποιαδήποτε επανόρθωση, ποινή ή απόφαση.

Η τάση που ξεκίνησε το 2007, να δοθεί περισσότερη διακριτική ευχέρεια στους Διαιτητές Αγώνων, για την επιβολή του Νόμου, συνεχίστηκε και έγιναν προσπάθειες, για την αποσαφήνιση των ερμηνειών. Η Επιτροπή προτίθεται να εκπονήσει ένα ξεχωριστό επίσημο Σχόλιο, το οποίο θα περιλαμβάνει παραδείγματα, για να βοηθήσει σε αυτό το θέμα.

Η καθιερωμένη χρήση έχει διατηρηθεί, σε ό,τι αφορά στις φράσεις “μπορεί να” κάνει (μη συμμόρφωση δεν αποτελεί σφάλμα), “κάνει” (καθιερώνει διαδικασία, χωρίς να υποδηλώνεται ότι η παράβαση θα τιμωρηθεί), “οφείλει να” κάνει (μη συμμόρφωση αποτελεί παράβαση, που θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα του παραβάτη, αλλά δεν τιμωρείται πάντα), “θα” κάνει (μια παραβίαση θα επιφέρει ποινή αρκετά συχνά), “πρέπει να” κάνει (η ισχυρότερη λέξη, μια πραγματικά σοβαρή υπόθεση). Αντίστοιχα, η “δεν πρέπει να” είναι η ισχυρότερη απαγόρευση, η “δεν θα” είναι ισχυρή, αλλά η “δεν μπορεί να” είναι ισχυρότερη, λίγο πιο αδύναμη από την “δεν πρέπει να”.

Για την αποφυγή αμφιβολιών, αυτή η Εισαγωγή και οι Ορισμοί που ακολουθούν αποτελούν μέρος των Νόμων.

Τέλος, εκτός αν αναφέρεται σαφώς διαφορετικά, ο ενικός περιλαμβάνει τον πληθυντικό, το αρσενικό γένος περιλαμβάνει το θηλυκό, και το αντίστροφο.

Duplicate Bridge is continually evolving and changing which is why the World Bridge Federation has charged its Laws Committee with the task of “at least once each decade making a comprehensive study and updating of the entire laws structure.”

This latest review, begun some five years ago, is the most comprehensive to date. Suggestions and comments were sought from interested individuals and National Bridge Organisations and Zones.

After these were all collated they were considered by the Committee in depth with the relevant law, which then was either amended or left alone. The discussions occurred at a number of WBF Championships and some thousands of emails were exchanged over a five year period.

The purpose of the Laws remains unchanged. They are designed to define correct procedure and to provide an adequate remedy for when something goes wrong. They are designed not to punish irregularities but rather to rectify situations where non-offenders may otherwise be damaged. Players should be ready to accept graciously any rectification, penalty, or ruling.

The trend, begun in 2007, to give Tournament Directors more discretion in enforcing the Law has been continued and attempts have been made to clarify interpretations. The Committee intends to prepare a separate official Commentary containing examples to help in this respect.

Established usage has been retained in regard to “may” do (failure to do it is not wrong), “does” (establishes procedure without suggesting that violation be penalised) “should” do (failure to do it is an infraction jeopardising the infractor’s rights but not often penalised),”shall” do (a violation will incur a penalty more often than not) “must” do (the strongest word, a serious matter indeed). Again “must not” is the strongest prohibition, “shall not” is strong but “may not” is stronger – just short of “must not”.

For the avoidance of doubt, this Introduction and the Definitions that follow form part of the Laws.

Finally, unless the context clearly dictates otherwise, the singular includes the plural, the masculine includes the feminine, and vice versa.