Όταν ο Διαιτητής καλείται να αποφασίσει, για ένα θέμα του παρόντος Κώδικα ή ενός κανονισμού και υπάρχει συμφωνία, ως προς τα γεγονότα, θα αποφασίζει ως εξής:

Αν δεν προβλέπεται επανόρθωση από τον Κώδικα και δεν υπάρχει αιτία άσκησης των διακριτικών του εξουσιών, ο Διαιτητής ζητά από τους παίκτες, να συνεχίσουν τις αγορές ή την εκτέλεση.

Αν η περίπτωση καλύπτεται σαφώς από έναν Νόμο, ο οποίος ορίζει την επανόρθωση για την ανωμαλία, επιβάλλει αυτήν την επανόρθωση και διασφαλίζει την εφαρμογή του.

Αν ένας Νόμος παρέχει στον παίκτη τη δυνατότητα επιλογής επανορθωτικού μέτρου, ο Διαιτητής εξηγεί τις επιλογές και επιβλέπει την επιλογή και την εφαρμογή της επανόρθωσης.

Ο Διαιτητής αποφασίζει, για οποιοδήποτε αμφίβολο σημείο υπέρ του αναίτιου άξονα. Επιδιώκει την απόδοση δικαιοσύνης. Αν, κατά την κρίση του, είναι πιθανό, ότι ο αναίτιος άξονας υπέστη ζημιά, από μια ανωμαλία, για την οποία ο παρόν Κώδικας δεν προβλέπει επανόρθωση, επιδικάζει επανορθωτική βαθμολογία (βλέπε Νόμο 12).

When the Director is called to rule on a point of law or regulation, and the facts are agreed, he rules as follows:

If no rectification is prescribed by law, and there is no occasion for him to exercise his discretionary powers, he directs the players to proceed with the auction or play.

If the case is clearly covered by a Law that prescribes the rectification for the irregularity, he determines that rectification and ensures that it is implemented.

If a Law gives a player a choice of rectification the Director explains the options and sees that the choice is made and implemented.

The Director rules any doubtful point in favour of the non-offending side. He seeks to restore equity. If in his judgement it is probable that a non-offending side has been damaged by an irregularity for which these laws provide no rectification he adjusts the score (see Law 12).