ΝΟΜΟΣ 46 - Ατελής ή Άκυρος Προσδιορισμός Φύλλου από το Μορ
Αυτός είναι ένας από τους πιο παρερμηνευμένους και εσφαλμένα εφαρμοσμένους Νόμους. Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε και να κατανοήσουμε τη φράση στην παρένθεση στο προοίμιο του Νόμου 46Β: «εκτός αν η διαφορετική πρόθεση του εκτελεστή είναι αδιαμφισβήτητη».
Παράδειγμα 42 Μορ ♣ KJ6 Εκτελεστής ♠ 6 ♣73
Ο εκτελεστής είναι στις 4♠ και έχει κερδίσει 8 λεβέ, την τελευταία στο χέρι του. Ο ♣A και η ♣Q δεν έχουν παιχτεί ακόμα και υπολείπονται άλλα 5 σπαθιά στα χέρια των αμυνόμενων. Παίζει μικρό σπαθί από το χέρι του και η Δύση ακολουθεί με το ♣8. Αρχίζει να σκέφτεται για κάποιο χρονικό διάστημα, ανασηκώνει τους ώμους και λέει: «Δεν ξέρω, παίξε ένα». Οι αμυνόμενοι ζητούν τώρα από το Διαιτητή να εφαρμόσει το Νόμο 46Β5, δίνοντας τους το δικαίωμα επιλογής του φύλλου που θα παιχτεί από το μορ, το οποίο φυσικά θα είναι το ♣6. Αυτή δεν είναι μια λογική απόφαση. Είναι εντελώς προφανές ότι ο Νότος πρόκειται να παίξει είτε το J είτε το Κ για να πραγματοποιήσει το συμβόλαιο του και δεν έχει κανένα στοιχείο ως προς το ποιο από αυτά τα δύο να παίξει. Επομένως αυτή είναι η επιλογή που οφείλει ο Διαιτητής να προσφέρει στους αμυνόμενους. Βέβαια, το σχόλιο του εκτελεστή μειώνει τις πιθανότητες πραγματοποίησης του συμβολαίου από το 50% στο 25%.
Ένα πιο συνηθισμένο παράδειγμα εφαρμογής αυτής της πρόβλεψης είναι όταν ο εκτελεστής λέει, «παίξε οτιδήποτε». Η πραγματική πρόθεση του εκτελεστή είναι, σχεδόν βέβαια – το «παίξε οτιδήποτε μικρό», έτσι ο Διαιτητής δεν θα απαιτήσει από τον εκτελεστή να ξεσκαρτάρει έναν Άσο.
LAW 46 - Incomplete or Invalid Designation of a Card from Dummy
This is one of the most misunderstood and misapplied Laws. It is important to notice and understand the phrase in parentheses in the preamble to Law 46B: “except when declarer’s different intention is incontrovertible”.
Example 42:
Dummy ♣ KJ6 Declarer ♠ 6 ♣73
Declarer is in 4♠ and has won 8 tricks, the last in his hand. ♣A and Q are not played yet and there are still 5 clubs remaining in the defenders’ hands. He plays a small club from his hand and West contributes the ♣8. He starts thinking for a while, shrugs his shoulders and says: “I don´t know, play one”. The defenders now want the TD to apply Law 46B5, giving them the choice of the card to be played from dummy, which would of course be the ♣6. That is not a reasonable ruling. It is completely obvious that South is going to play either the J or the K to fulfill his contract and has no clue which of those two to play. So that is the choice the TD should offer the defenders. Of course the remark by declarer reduces the chances of making the contract from 50% to 25%.
A more common example of the application of this provision is when declarer says, “play anything”. Declarer’s true intention is almost certainly to, “play anything small”, hence the TD should not require him to discard an Ace.