Αν γίνει ξεκάθαρο πριν τη λήξη της περιόδου αγορών (δηλαδή πριν ανοιχτεί η αντάμ), ότι ένας παίκτης εξήγησε λανθασμένα μια δήλωση του συμπαίκτη του, τότε ο αντίπαλος που έκανε την τελευταία δήλωση για τον άξονα του επιτρέπεται να την αλλάξει, αν ο Διαιτητής είναι πεπεισμένος ότι δεν θα είχε κάνει αυτή τη δήλωση αν είχε λάβει τη σωστή πληροφόρηση.

Αυτό έχει οδηγήσει σε μια μεγάλη αλλαγή στους νόμους. Υπό τον προηγούμενο Κώδικα, ένας παίκτης που αντιλαμβανόταν τη δική του λανθασμένη εξήγηση (ή την έλλειψη ή την αργοπορημένη προειδοποίηση) ήταν υποχρεωμένος να καλέσει άμεσα το Διαιτητή και να τη διορθώσει, ενώ τώρα επιτρέπεται να περιμένει Νόμος 20ΣΤ4(α)] μέχρι μετά το τελικό πάσο (που δεν είναι το ίδιο με το τέλος της περιόδου αγορών). Όπως και πριν, ένας παίκτης μπορεί να το κάνει άμεσα. Αυτό μηδενίζει, για παράδειγμα, την πιθανότητα να αντιμετωπίσει ένα επικερδές κοντρ τιμωρίας.

Παράδειγμα 18:

Δ     Β     Α     Ν
2♥    Pass  4♥    Pass
Pass

Ο Βορράς ρώτησε για τη σημασία του 2♥ και η Ανατολή απάντησε: «δυνατό». Με το Βορρά έτοιμο να κλείσει την αγορά με ένα τρίτο πάσο, η Ανατολή διορθώνει την εξήγηση της λέγοντας ότι το 2♥ είναι αδύνατο. Δε χρειάζεται να είναι κανείς ο Σέρλοκ Χολμς για να συμπεράνει ότι η Ανατολή δεν έχει και πολλά, αγοράζοντας μόνο 4♥ μετά από ένα δυνατό άνοιγμα 2♥. Και τώρα, όπως φαίνεται, η Δύση είναι επίσης αδύνατη. Έτσι ο Βορράς έχει ξαφνικά ένα αυτόματο κοντρ, συμπεριλαμβάνοντας αξίες που γνωρίζει ότι πρέπει να έχει ο συμπαίκτης του. Ας υποθέσουμε ότι ο Βορράς έχει κάτι σαν AQ7 8 •K10984 Q1052. Ο Διαιτητής δε θα χρειαστεί να του δώσει αποζημίωση βάσει του Νόμου 21· θα αγοράσει στη σειρά του με πλήρη επίγνωση του ατυχήματος των ΑΔ.

Αν η Ανατολή, ωστόσο, περιμένει να διορθώσει τη λανθασμένη της εξήγηση μετά το τελικό πάσο του Βορρά, ο Διαιτητής μπορεί να μη δώσει τώρα στο Βορρά την επιλογή να αλλάξει την τελική του δήλωση. Για να λάβουν αποζημίωση, οι ΒΝ πρέπει να αποδείξουν ότι θα είχαν αλλάξει μια ή περισσότερες από τις δηλώσεις τους με τη σωστή πληροφόρηση. Αυτό είναι ένα πιο απαιτητικό επιχείρημα δεδομένου ότι ούτε ο Βορράς ούτε ο Νότος δικαιούνται να κοντράρουν μόνο επειδή γνωρίζουν ότι οι ΑΔ είχαν μια ασυνεννοησία στην αγορά.

Υπάρχει άλλο ένα θέμα όποτε ο Διαιτητής πρέπει να αποφασίσει αν θα επιτρέψει σε έναν παίκτη να αλλάξει τη δήλωση του Νόμου 21Β1(α). Όταν ο Διαιτητής χρησιμοποιεί την κρίση του πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός ώστε να μην παρέχει εξωγενή πληροφόρηση στους υπόλοιπους παίκτες του τραπεζιού και να μην αποκαλύψει τίποτα σχετικά με το χέρι ενός παίκτη με τον τρόπο που εκδίδει την απόφαση του.

Η σωστή διαδικασία είναι να εξηγήσει πρώτα στον παίκτη κάτω υπό ποιες συνθήκες επιτρέπεται να αλλάξει τη δήλωση του. Σε κάποιες περιπτώσεις ο Διαιτητής θα πρέπει να ερευνήσει ακόμη περισσότερο πριν πληροφορήσει το τραπέζι ότι η αλλαγή δήλωσης θα επιτραπεί ή όχι. Αν ο Διαιτητής αποφασίσει διαφορετικά αργότερα, εφαρμόζει το Νόμο 21Β3 και απονέμει επανορθωτική βαθμολογία.

Παρόλο που ο παίκτης δεν παίρνει αυτόματα την ευκαιρία να αλλάξει δήλωση, δεν του επιβάλουμε τα ίδια πρότυπα όπως με μια περίπτωση αθέμιτης πληροφορίας. Στο κάτω κάτω, ο παίκτης που παραπληροφορήθηκε είναι ο αναίτιος. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να του επιτραπεί να αλλάξει τη δήλωση του αν η δεύτερη δήλωση ικανοποιεί τα κριτήρια της λογικής εναλλακτικής, δηλαδή αν ένα σημαντικό ποσοστό παικτών θα σκεφτόταν σοβαρά αυτή τη δήλωση και κάποιοι θα την επέλεγαν.

Η διατύπωση στον Νόμο 21Β2 έχει αλλάξει ώστε να εκφράζει τα φυσιολογικά κριτήρια για αθέμιτη πληροφορία για δηλώσεις που αποσύρονται από τον υπαίτιο άξονα. Ο Νόμος 21Β3 δεν άλλαξε. Παρόλο που αναφέρεται συγκεκριμένα στην αφαίρεση οποιουδήποτε πλεονεκτήματος αποκτήθηκε από τους υπαίτιους, υπενθυμίζεται στους Διαιτητές ότι ο Νόμος 12Β1 τους εξουσιοδοτεί να αποζημιώνουν τους αναίτιους για οποιαδήποτε ζημιά προκλήθηκε εξαιτίας μιας ανωμαλίας.

If it becomes clear before the auction period has ended (i.e., before the opening lead is faced) that a player has explained his partner’s call incorrectly, then the opponent who made the last call for his side is allowed to change his call if the TD is convinced that he would not have made this call having received the correct information

This has led to a major change in the laws. Under the previous code, a player becoming aware of his own wrong explanation (or a missed or slow Alert) was obliged to call the TD immediately and correct it, he is now allowed to wait [Law 20F4(a)] until after the final pass of the auction (which is not the same as the end of the auction period). As before, a player may do this immediately. This diminishes for example the possibility of encountering a lucrative penalty double.

Example 18:

W     N     E     S
2♥    Pass  4♥    Pass
Pass

North has asked about the meaning of 2♥ and was told by East: ‘strong’. With North on the brink of closing the auction with a final pass, East corrects his explanation to say that 2♥ shows a weak two. It does not take a Sherlock Holmes to deduce that East doesn’t have much, only bidding 4♥ after the strong bid of 2♥. And now it appears that West is also weak. So North suddenly has an automatic double, including values he knows his partner must have. Assume North has something like AQ7 8 •K10984 Q1052. The TD won’t need to give North relief under Law 21; he will call at his second turn with full knowledge of the E/W accident.

If East however waits to correct his mistaken explanation until after the final pass by North the TD might not necessarily now give North the option of changing his final call. For N/S to receive redress, they would need to show that they would have changed one or more of their calls with the proper information. This is a more challenging argument to make since neither North nor South are entitled to double just because they know E/W have had a bidding misunderstanding.

This is another situation where the TD has to decide whether he will allow a player to change a call [Law 21B1(a)]. When the TD uses his judgement he needs to be very careful not to provide extraneous information to the other players at the table and he must not reveal anything about a player’s hand by the way he delivers his decision.

The correct procedure is to first explain to the player under what conditions he is allowed to change his call. In some situations the Director might then have to investigate further before informing the table that the change either will or will not be allowed. If the TD later decides otherwise, he applies Law 21B3 and awards an adjusted score.

While the player does not automatically get to change his call, he is not held to the same standard as with a UI case. After all, the player who was misinformed is the non-offender. In fact, he should be allowed the change if the second call fulfills the conditions for a logical alternative: i.e., if a significant proportion of the players would seriously consider the call and some would actually choose it.

The wording in Law 21B2 has been changed to reflect the normal UI standard for withdrawn calls by the offending side. Law 21B3 was not changed. While it only refers specifically to the taking away of any advantage gained by the offenders, TDs are reminded that Law 12B1 empowers the TD to also redress the non-offenders for any damaged caused by an irregularity.