Αξίζει να σημειωθεί ότι, σε σύγκριση με τον κανόνα στον Νόμο 21Β1(α), δεν υπάρχει κάτι σε αυτόν τον Νόμο που να λέει ότι ο Διαιτητής χρειάζεται να πειστεί ότι ένας παίκτης θα είχε παίξει διαφορετικό φύλλο εάν είχε λάβει τη σωστή πληροφορία. Απλώς του επιτρέπεται να αποσύρει το φύλλο που έπαιξε πριν δοθεί η σωστή εξήγηση. Παρόλο που το δικαίωμα αυτό εκπνέει μόλις παιχτεί ένα ακόμη φύλλο στη λεβέ, ο ίδιος κανόνας επιτρέπει στο Διαιτητή να επιδικάσει επανορθωτική βαθμολογία αργότερα. Αυτή δεν είναι αλλαγή στο Νόμο.

Αυτό που είναι διαφορετικό και μπορεί να προκαλέσει σύγχυση είναι η παρενθετική παραπομπή στον Νόμο 16Γ (Αθέμιτη Πληροφορία). Υπενθυμίζεται στους Διαιτητές ότι οι παραπομπές έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι χρήσιμες, αλλά δεν είναι πάντα παρούσες. Υπάρχουν περιστασιακές παραπομπές σε κάποιο νόμο που δεν εφαρμόζεται, όπως π.χ. ο Νόμος 26Β (περιορισμοί στην έξοδο) που δεν εφαρμόζεται μετά την εφαρμογή του Νόμου 36Α ή του Νόμου 37Α. Ακόμη κι αν ο Νόμος 16Γ δεν αναφέρεται, οι αποσυρθείσες ενέργειες αποτελούν αθέμιτη πληροφορία για τον υπαίτιο άξονα, εκτός κι αν δηλώνεται διαφορετικά.

Interestingly, compared to the standard in Law 21B1(a), there is nothing in this Law that says the TD needs to be convinced a player would have played a different card had he received the correct information. He is simply permitted to retract the card played before the correct explanation was given. While this right ends as soon as another card is played to the trick, the same standard allows the TD to adjust the score later. This is not a change in the Law.

What is different and potentially confusing is the parenthetical reference to Law 16C (UI). TDs are reminded that cross-references are designed to be helpful, but they are not always present. There are occasional references to a Law not applying, such as Law 26B (lead restrictions) not applying after Law 36A or Law 37A. Even if Law 16C is not mentioned, unless stated otherwise, withdrawn actions are UI to the offending side.